Vierhanden-gebarentaal
Vierhandengebarentaal wordt vaak gebruikt door doofblinden met een achtergrond als dove. Deze communicatievorm maakt namelijk gebruik van dezelfde gebaren als bij de Nederlandse Gebarentaal (NGT). Het verschil is dat een doofblinde tijdens het gebaren de handen van de gesprekspartner losjes vasthoudt, zodat hij kan voelen wat de ander gebaart.
De meeste gebaren zijn voor een doofblinde duidelijk. Voor gebaren waarbij het mondbeeld belangrijk is, wordt echter een aangepast gebaar gebruikt.
Voor doofblinden die geen NGT beheersen is het mogelijk om gebruik te maken van de vierhandenversie van het Nederlands met gebaren (NmG).
